U članku objavljenom u američkom političkom časopisu Foreign Polici piše da su Kina i Indija prije tri decenije uspostavile primirje kako bi izbjegle sukobe. Međutim, Peking je sada puno jača sila, piše list, skrećući pažnju na napetosti između dve strane.
Sumit Ganguli i Manjeet Pardesi, autori teksta objavljenog u američkom časopisu, dodaju da tenzije između Indije i Kine nisu nove. Dvije zemlje vodile su granični rat 1962. godine, a sukobi su se od tada nastavili.
Nedavni događaji ukazuju na to da je eskalacija vrlo moguća. Obje strane imaju velike vojne snage koje su sve više raspoređene duž sporne granice. Stoga se mir više ne može uzimati zdravo za gotovo.
Dva autora navode sukobe koji su se dogodili ranije ovog meseca i kažu da većina tih sukoba jasno proizilazi iz različitih procena položaja takozvane linije stvarne kontrole, de facto međunarodne granice.
Nakon dužeg perioda relativne smirenosti uz kinesko-indijsku granicu, vojni sukobi ponovo dolaze u prvi plan. Prema indijskoj vladi, kineska vojska je prešla na indijsku teritoriju oko 1.025 puta u periodu od 2016. do 2018. godine. S obzirom na to da granice Kine i Indije još nisu definisane, takvi prekršaji verovatno će biti rezultat različitih shvatanja Pekinga i Nju Delhija o području na kojem se prostiru njihove teritorije, navodi se u tekstu.
Spoljna politika dodaje da su se indijske i kineske snage tokom dva meseca borile u Doklamu 2017. godine i da je u to vreme postojala velika verovatnoća da će izbiti ozbiljan vojni sukob. Takođe, sukobi između dveju strana izbili su 1988., zbog čega je indijski premijer Rajiv Gandhi posetio svog kolegu Denga Ksiaopinga u Pekingu da popravi odnose.
U članku se ističe da su se dva lidera složila da uspostave odnose orijentisane na budućnost i privremeno odvoje važna pitanja, poput graničnog spora. Razlog za ovaj pragmatizam leži u ekonomskim i strateškim faktorima, jer su i Kini i Indiji trebalo stabilno spoljno okruženje za jačanje domaćeg ekonomskog razvoja.
Autori objašnjavaju da se materijalna ravnoteža snaga između Kine i Indije od tada drastično promenila. Kineski BDP je trenutno porastao petostruko i dostigao je 13,6 biliona dolara u 2018. godini u poređenju sa 2,7 biliona dolara u Indiji. Kina je potrošila 261,1 milijardi dolara na troškove odbrane u 2019. godini, što je skoro četiri puta više od ukupne potrošnje Indije od 71,1 milijarde dolara. Iako je položaj Indije kao ekonomske i globalne sile ojačao tokom poslednje tri decenije, njena relativna snaga u odnosu na Kinu znatno je opala.
Autori veruju da je Kina poslednjih godina postala mnogo upornija u svojim spoljnim poslovima, od aktivnosti na izgradnji veštačkih ostrva u Južnom kineskom moru do jake diplomatije u suočavanju sa pandemijom koronarnog virusa.
Oni dodaju da su neki stručnjaci tvrdili da je tranzicija moći između Kine i Sjedinjenih Država, trenutnog globalnog hegemona, predstojeća. Iako je Nev Delhi postao ozbiljniji igrač u globalnoj politici, ovaj uspon ne izaziva veliku zabrinutost za Sjedinjene Države.
Nedavni sukobi između Kine i Indije na granici sve su zabrinjavajući u kontekstu ove promjenjive dinamike moći, navodi se u tekstu.
Autori zaključuju da razvijanje strateških partnerstava sa drugim zemljama može sprečiti izbijanje dodatnih sukoba na granici, ali to neće rešiti suštinska pitanja koja su otvorena u kinesko-indijskim odnosima, uključujući granični spor.
Kurir
