1788. – Rođen je lord Gordon Džordž Bajron, engleski pesnik romantičar čije je stvaralaštvo na evropsku književnost uticalo više no delo ijednog engleskog pisca, izuzev Šekspira. Na njega su se oslanjali i ugledali francuski i ruski romantičari (Puškin, Ljermontov), njegova satira uticala je na Hajnea u Nemačkoj, najzad, njegovim delom bili su inspirisani i Njegoš, Branko Radičević, Đura Jakšić, Laza Kostić… Bajronizam je, štaviše, kao pojam postao osnovno obeležje evropskog romantizma. Ovaj termin podrazumeva kult osećajnosti i pobune u ime idealistički usmerenog individualizma. Neposredno nadahnuti junacima Bajronovih dela (“Čajl Harold”, “Kain”, “Manfred”, “Lara”, “Don Žuan”…), evropski romantičari stvaraju niz bajronovskih likova u svojim delima (Puškinov Evgenije Onjegin, Ljermontovljev Pečorin, Igoov Ernani…). Iako izražavaju različite vidove bajronizma – od obične preosetljivosti, nesrećne zaljubljenosti, narcizma do društvene pobune i weltschmerz-a, “svetskog bola”, koji podrazumeva pesimistički doživljaj sveta karakterističan za romantičare – svi oni imaju isto osnovno obeležje, a to je svest o podvojenosti i sukobu između srca i razuma, patnje i buntovništva, pojedinca i društva, ideala i stvarnosti, “poezije srca” i “proze prilika”. Englesku je Bajron napustio 1816. i nastanio se, kao i Šeli, u Italiji, gde je dovršio i ispevao svoja najveća pesnička dela. Ako je verovati biografijama ovog pisca, koje su mnogo brojnije nego književnokritička dela o njemu, povod za napuštanje zemlje bio je skandal povodom Bajronove incestuozne veze sa polusestrom, zbog čega mu je javnost zatvorila sva vrata i naterala ga na dobrovoljno izgnanstvo. Godine 1823. odlazi da pomogne grčkom narodu koji se borio za oslobođenje od Turaka, ali ga je prerana smrt sprečila da uzme učešća u borbi. Bajron je bio veoma plodan pisac, pisao je lako i brzo, mada su mu mnoga dela (naročito lirska) ocenjena kao neuspela, prosečna, čak bezvredna. Umro je u 36-oj godini u Misolongiju u Grčkoj.
1878. – Rođen je srpski vajar Toma Rosandić, prvi rektor Akademije likovnih umetnosti u Beogradu, član Srpske akademije nauka i umetnosti. Kamenorezački zanat učio je u Splitu, a vajarstvo u Veneciji i Beču. Bio je odličan klesar, ali je najbolja dela stvorio u drvetu, pokazavši izvanredan osećaj za njegovu strukturu i materiju. Izradio je više javnih spomenika, uključujući veliku grupu “Igrali se vrani konji” ispred Skupštine Jugoslavije u Beogradu i skulpturu “Umorni borac” na Kalemegdanu.
1894. – Umro je srpski pisac Vojislav Ilić, osnivač moderne srpske lirike i tvorac verističkog izraza u srpskoj poeziji. Njegova lirika, obeležena misaonim skepticizmom, označila je raskid s romantičarskom poezijom. Pisao je elegične pesme u kojima preovlađuju motivi prošlosti i samoće (“Zimska idila”, “Jesen”, “Ja ništa više ne verujem”, “Tamara”, “Istok”). Radio je kao korektor Državne štamparije u Beogradu, pisar Ministarstva unutrašnjih poslova, učitelj u Turn Severinu i diplomatski činovnik u Prištini i Solunu. Dela: dva izdanja “Pesama” objavljena za života i sabrana dela posthumno.
1896. – Rođen je srpski slikar Sava Šumanović, majstor pejzaža, aktova i mrtve prirode osobenih tonova, posebno intenzivnih na slikama iz rodnog Srema. Na njegovim slikama dominiraju svetli tonovi, uz izražen osećaj za osvetljenje i sugestivno ostvarenje prostorne dubine kroz ekspresivni lirizam. Dugo je živeo u Parizu, a poslednje godine života proveo je u Šidu, gde su ga u Drugom svetskom ratu ubile ustaše 1942. Šumanovićeve velike kompozicije “Doručak na travi” i “Pijana lađa” ubrajaju se u najznačajnija dela našeg modernog slikarstva. Najbolja njegova dela čuvaju se u Narodnom muzeju u Beogradu, zbirci Pavla Beljanskog i galeriji “Sava Šumanović” u Šidu.
1901. – Engleska kraljica Viktorija preminula je u 82. godini nakon 63-godišnje vladavine, najduže u istoriji Engleske. Njena vladavina obeležena je usponom i razvojem britanskog kolonijalnog carstva, pa se to vreme u Engleskoj često naziva “viktorijanskim vekom”.
1905. – U Rusiji je počela prva revolucija u epohi imperijalizma. Revolucijom je rukovodila Ruska socijaldemokratska radnička partija na čelu sa Lenjinom, a ciljevi su bili svrgavanje carizma i uspostavljanje demokratske republike, konfiskacija krpunog zemljoposeda, uvođenje osmočasovnog radnog dana, likvidacija staleške neravnopravnosti i nacionalnog ugnjetavanja.
1917. – Umro je srpski arhitekta Jovan Ilkić, koji je znatno uticao na razvoj arhitekture u Srbiji u prvoj polovini 20. veka. Bio je 30 godina glavni projektant Ministarstva građevina i projektovao je mnoga značajna zdanja u Beogradu: Skupštinu Jugoslavije, hotel “Moskva”, “Oficirski dom” (sadašnji Studentski kulturni centar), zgradu Protokola.
1922. – Ksenija Atanasijević postala je prva žena koja je odbranila doktorsku tezu u Srbiji. Nakon toga, bilo je potrebno još devet godina da bi se ime druge žene upisalo u listu doktora nauka.
1973. – U SAD-u je legalizovan abortus.
