U raskošno bogatoj karijeri odigrao je preko stotinu uloga u pozorištu, najviše u svom Jugoslovenskom dramskom.
Danas je u Beogradu u 81. godini preminuo jedan od najvećih srpskih i jugoslovenskih glumaca Mihailo Miša Janketić.
U raskošno bogatoj karijeri odigrao je preko stotinu uloga u pozorištu, najviše u svom Jugoslovenskom dramskom.
Ogroman trag ostavio je i na filmu, televiziji i radiju. Dobitnik je svih najznačajnijih glumačkih i društvenih priznanja, Dobričinog prstena, Oktobarske nagrade, četiri Sterijine nagrade, Nagrade „Pavle Vujisić“ za životno delo.
Prvu ulogu na sceni Jugoslovenskog dramskog pozorišta odigrao je u predstavi Ričard III 1961. Član ansambla JDP-a bio je od 1962. do 1998. godine. U tom periodu ostvario je preko šezdeset uloga. Poslednju premijeru Miša Janketić je imao na sedamdesetogodišnjicu Jugoslovenskog dramskog pozorišta u predstavi Kralj Betajnove igrajući Krneca (2018).
Rođen je 24. maja 1938. godine u Novom Sadu. Gimnaziju je završio u Beogradu. Upisao je studije književnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, ali je posle tri godine, 1958. postao student glume na Akademiji za pozorište, radio, film i televiziju.
Diplomirao je 1962. godine u klasi profesora Mate Miloševića. Na scenama Jugoslovenskog dramskog pozorišta bio je Igo u Prljvaim rukama Ž. P. Sartra, Uroš V u Smrti Uroša V S. Stefanovića, Ljuba Vrapče u predstavi Kad su cvetale tikve D. Mihailovića, Raskoljnikov u Zločinu i kazni F. M. Dostojevskog, Stenli u Tramvaju zvanom želja T. Viljamsa, Horvat u Krležinom Vučjaku, Alesandro Mediči u Lorencaču Alfreda de Mise, Vojvoda Mišić u Kolubarskoj bici i Valjevskoj bolnici D. Ćosića, Blagoje u Putujućem pozorištu Šopalović Lj. Simovića, Gavrilović u Sterijinim Rodoljupcima (1986) i Gradonacelnik u Gogoljevom Revizoru, Jevrem Prokić u Narodnom poslaniku i Obrad Đorđević u Tako je moralo biti B. Nusića…
Dobitnik je godišnjih nagrada Jugoslovenskog dramskog pozorišta za uloge Borisa Anenkova (Pravdenici), Bredlija (Pokopano dete), Isusa (Nekršten dan), Živojina Mišića (Kolubarska bitka), Gavrilovića (Rodoljupci), Majora Božića (Seobe), Gradonačelnika (Revizor), Jevrema Prokića (Narodni poslanik).
Sa velikim uspehom igrao je i na scenama drugih pozorišta (Atelje 212, Narodno pozorište, Beogradsko dramsko pozorište, Srpsko narodno pozorište, Zvezdara teatar…)
Oktobarska nagrada grada Beograda dodeljena mu je za ulogu Raskoljinkova u predstavi Zločin i kazna, 1971. Sterijine nagrade dobio je za uloge Jagoša Kralja (Klaustrofobična komedija, 1987, Zvezdara teatar), Jevrema Prokića (Narodni poslanik, 1991), Knjaza Nikole (Princeza Ksenija od Crne Gore, 1994, Crnogorsko narodno pozorište) i Čika Dragog (Smrtonosna motoristika, 2005, Atelje 212).
Dobitnik je nagrada „Joakim Vujić“, „Milivoje Živanović“, „Raša Plaović“, „Ljubiša Jovanović“, Statuete „Ćuran“, „Zoranov brk“, „Branislav Nušić“ (za životno delo).
